نـوشــته: الهــام محمــدی
(دانشجوی رشته‌ی روانشناسی)
- اين بخش براساس اقتباس از دفترچه «نامه‌ای برای تو»، جهت آشنايی فارسی زبانها با آيين مسيحيت به رشته‌ی تحرير درآمده است. اميد است از آن بهره ببريد.
خدا پسر يگانۀ خود را بر روی زمين فرستاد و او خود را به ارادۀ پدر آسمانی تسليم کرده و بر روی صليب در جلجتا کفارۀ گناهان انسانها را با خون خود پرداخت تا همه بتوانند فرزند خوشبخت خدا گردند.
آيا کتاب مقدس به راستی کلام خداست؟
بعضی‌ها می‌گويند نه! زيرا که کتاب مقدس به دست انسانها نوشته شده و از طريق سازمانهای نشر و ترجمه به چاپ رسيده است. اين ادعا تا حدودی درست است. اما اين سازمانها متن اوليه را از کجا آورده‌اند؟
اين متن برای نخستين‌بار با دست مردانی نوشته شده است که خدا آنان را برای اجرای اين وظيفه برگزيده است. يعنی آنها که بخش‌های مختلف اين کتاب را نوشته‌اند، در حقيقت صدای خدا را در قلب و روح خود می‌شنيدند، و آنچه را که از خدا شنيده‌بودند، کلمه به کلمه نوشته‌اند.
به سخن ديگر، خدا روح خود را در خادمان کلام خود دميد و ارادۀ خود را به آنها الهام کرد. نويسندگان اوليه کتاب مقدس صدای خدا را با تمام وجود خود می‌شنيدند. روح خدا در اين افراد کارگر افتاد و آنها را هدايت می‌کرد. (روح خدا در آنها دميده شده بود) و آنها کلام الهام شده را يادداشت کردند. بنابراين، کتاب مقدس صدای انسان نيست، بلکه صدا و کلام خدا است.
صاحب کلام کيست؟
"يهوه صبايوت می‌گويد..." چنين کلماتی در هيچ کتابی در دنيا پيدا نمی‌شود، مگر در کتاب مقدس که صدها بار اين جمله در آن تکرار می‌شود. فقط در کتاب ملاکی نبی اين جمله ٢٤ بار پيش می‌آيد! بدين ترتيب، کتاب مقدس بر اين نکته تأکيد می‌کند که گوينده و صاحب کلام فقط خداست.
اگر اين موضوع حقيقت نداشته باشد، کتاب مقدس شرم‌آورترين کتاب دروغ است. حال ما بايستی انتخاب کنيم: يا کتاب مقدس صد در صد حقيقت و از خداست، يا آن که بدترين و بی‌خداترين کتاب دنياست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر